Καταστροφή απο πανηγύρια – 5 μύρια υπόθεση

Δε μου αρέσει ο πανηγυρισμός στα μούτρα του ηττημένου. Αυτό το πράγμα που η καζούρα γίνεται εξοντωτική και φτάνει τον ήδη πικραμένο οπαδό στα όρια της εν θερμώ δολοφονίας. Μιλάνε σήμερα οι βάζελοι για καναπέδες και πελάτες της ευρώπης. Ξυπνάνε απο το λήθαργο οι Αεκτσήδες και λένε για Βαλνερ και ηθικούς πρωταθλητές (που απαξιούν για τα πλει-οφ). Ο Ολυμπιακός ήταν για πολλά χρόνια στο τσάμπιονς λίγκ και φέτος δε θα είναι. ΟΚ. Αυτό που θα χάσει, δεν είναι τόσο η συμμετοχή στη μεγάλη διοργάνωση, με τη λάμψη και το γκλάμουρ, τα ματς με το ροναλντίνιο και το λάμπαρντ, το κούνημα του σεντονιού και η αλοιωμένη απο τα κακής ποιότητας μεγάφωνα ορχηστρική μουσική – σημα κατατεθέν, αλλά κυρίως θα του λείψουν τα πολλά λεφτά.

Οικονομική είναι η ζημιά δηλαδή.

Κατα τ΄άλλα ούτε η χρονιά κρίθηκε Αύγουστο μήνα, ούτε ο Βαλβέρδε αξίζει τέτοια χοντροκομμένη και συχρονισμένα αιχμηρή κριτική, ούτε χάθηκε δα κι ο κόσμος. Καλή μπάλα και διάκριση μπορεί να βρει μια ελληνική ομάδα και στο Ουέφα.

Δε μπορώ να κρίνω το Βαλβέρδε όταν του έχουν πάει όλα στραβά. Όταν τον βλέπω τόσο σκασμένο και μελαγχολικό, όταν μου δίνει την εικόνα ενος ανθρώπου που είναι αγχωμένος με τη δουλειά του και δεν περνάει καλά (ίσως ακομα και που δε ξέρει πως να διορθώσει την κατάσταση).

Ο Ολυμπιακός δεν είναι κακή ομάδα κι έχει πολύ καλό υλικό. Αυτή τη στιγμή υστερεί στη θέση του φορ. Κοβάσεβιτς και Μήτρογλου είναι το πιο άσχημο επιθετικό δίδυμο απο καταβολής αθλητισμού. Ίσως το παιδί θαύμα (όντως? ) Ντιόγο με το βλέμμα αισιοδοξίας και το χαμόγελο που αφήνει απο μέσα το δοντάκι να αστράφτει να δώσει τις λύσεις μπροστά.

Τα λεφτά όμως χάθηκαν για τον Ολυμπιακό. Και οι αιώνιοι αντίπαλοι πανηγυρίζουν που τα πήραν αυτοί μέσα απο τη τσέπη των γάβρων.

Πανηγυρίζουν..

Μέσα σε υπέρτατη επίδειξη νεοπλουτισμού. Κότερο με κατάστρωμα σαν τα πλοία της γραμμής Πάτρα – Ανκόνα ή Γιβραλτάρ – Μπουένος Άιρες. Θέσεις καθήμενων: 50, θέσεις ορθίων: 100 – μην ομιλείτε στον καπετάνιο. Σαλάτα απο γαρίδες, κοκτέιλς, ρωσίδες για να ξεδώσουν οι παίχτες και ταχύρυθμα μαθήματα εκμάθησης «πως να φάνει αστακό ο Σιμάο κι ο Λάζαρος Χριστοδουλόπουλος». Επιτόπου στοιχήματα ποιος θα τα καταφέρει πρώτος. Αστειάκια σχετικά με τον Ολυμπιακό. Κακόγουστα ντυσίματα. Τρεντίλα  σε υψηλότατα για την εποχή επίπεδα. Άμήχανα χαμόγελα. Φωτογραφία με στημένες πόζες που θυμίζει λεύκωμα επετηρίδας «Ετήσιο Reunion Συνδέσμου Μπαλαδόφατσας». Ο Γκάμπριελ ζήλεψε τη βερμούδα του Ζιλμπέρτο και αγόρασε μία ίδια. Αν είχε έρθει κι ο Ζιβέ θα ήταν πιο στριμωγμένα τα πράγματα.

Οι μέχρι χτες απόλυτα επιτυχημένοι σήμερα τρώγονται με τα ρούχα τους.
Οι επι δεκαετία δευτερότριτοι ποζάρουν σα βασιλιάδες.

Η ιστορία του ποδοσφαίρου εν τάχει.

..προπονητής της εξέδρας

ΕυρωΠάο (my ass)

Η θέση του προπονητή της εξέδρας (δηλαδή η σοβαρή ποδοσφαιρική ανάλυση σε αντίθεση με τις αναμενόμενες κωλοτούμπες του ειδήμωνα)

Κατηφόρισα στο ΟΑΚΑ χωρίς φοβερές απαιτήσεις απο έναν αυγουστιάτικο προκριματικό που είχε κριθεί απο το πρώτο παιχνίδι. Έξω απο τον ηλεκτρικό ο κόσμος πολύ πυκνός και ο ενθουσιασμός διάχυτος. Λογικό όταν πέρυσι ο μέσος αριθμός θεατών ήταν 5-6 χιλιάδες και φέτος 60,000. 9 στους δέκα βάζελους έχουν να πάνε γήπεδο πάνω απο χρόνο.

Ανυπομονησία για την πρόκριση στους «χρυσοφόρους ομίλους του τσάμπιονς λιγκ» (απίθανο κλισέ).

Μπαίνω στο γήπεδο και περνάω την ώρα μου με τις μέταλ επιλογές του ντη τζέη. Αρχίζει το ματς. Ησυχία. Κάποιοι πάνε να ξεκινήσουν ένα συνθημα. Οι οργανωμένοι κάνουν νοήματα να σταματήσουν. Φεύγει έτσι ένα δεκάλεπτο. Ο λόγος της σιωπής και το πλάνο των οργανωμένων έχει μικρή σημασία. Μετά όμως απο τέτοια νέκρα δε μπορεί να κατηγορήσει κανείς την ομάδα οτι ξεκινάει υποτονικά.

Επι της ουσίας.

– Λίγα πράγματα απο την ευρωπανάθα του Τεν Κατε. Το πρώτο ημίχρονο έφυγε με πολλούς παίχτες να μένουν μόνιμα πίσω απο τη σέντρα. Τακτική υπομονής, αλλά όχι απαραίτητη απέναντι σε μια ομάδα πολύ κατώτερη.

– Οι Τσέχοι είχε φτάσει 75ο -80ο λεπτό και φαίνονταν να μην έχουν καταλάβει οτι με 0-0 αποκλείονται.

– Ο Κλίντ Ιστγουντ έχει πει τη γνωστή ατάκα περι απόψεων που είναι σαν τις κωλοτρυπίδες. Όλοι έχουν απο μια. Φυσικά δεν έχει πάει σε αγώνα του παναθηναϊκού. Ο μπροστινός μου για παράδειγμα έσυρε χίλιαδυο στο Νίλσον, στη συνέχεια όμως τον βάφτισε παιχταρά και αξιόπιστο αμυντικό…

– Καταγγέλω πως σε συνομιλία με ειδήμων στο ημίχρονο μου φώναζε αγριεμένος πως ο Σόουζα ΔΕΝ ειναι επιθετικός, δε ξέρει τη θέση κι οτι είναι για να παίξει μπασκετ… απορώ να δω τι κωλοτούμπα θα κάνει τώρα

– Έχει κατατεθεί η άποψη μας για τον Κλέιτον πως δεν ήταν δα και κανας παιχταράς και πως ο ντόρος που δημιουργήθηκε γύρω απο τη μεταγραφή του ήταν μανατζερίστικο επικοινωνιακό τέχνασμα. Χτες που τον είδα, έχω να δηλώσω πως μου φάνηκε αρκετά χρήσιμο εργαλείο, αν λάβουμε ως δεδομένο οτι δεν είναι ο βασικός για αυτή τη θέση. Είναι μια πολύ καλη εναλλακτική λύση ομως. Δε σου γεμίζει το μάτι, νομίζεις οτι έχει χαθεί στο γήπεδο, αλλά έχει ωραίες κινήσεις και καλή αντίληψη.

– Ζιλμπέρτο Σίλβα αμφιλεγόμενη προσωπικότητα της μεσαίας γραμμής. Κάποιοι μιλούν για Κονσεισάο μέρος δεύτερον, άλλοι για παίκτη κλάσης που ξέρει πόσο να παιξει. Πιθανολογώ οτι κανείς δεν ξέρει και γιαυτό δε λεω τίποτα μέχρι να τον δούμε περισσότερο. Πάντως ήταν μέτριος χτες.

– Το συγκεκριμένο σύστημα με τους συγκεκριμένους παίχτες δε βλέπω να χαρίζει στους οπαδούς του ΠΑΟ τίποτα συναρπαστικές στιγμές. Ο Σαλπιγγίδης έξω δεξιά δεν έχει μεγάλη γκάμα επιλογών, ο Καραγκούνης θα έπρεπε να έχει τριπλάρει έστω μια φορά τν αντίπαλο του για να πεις οτι έχει τη θέση και το μόνο που φαίνεται να έιναι διασφαλισμένο είναι μια σταθερότητα και ένα στάνταρ απόδοσης που δε θα πέσει η ομάδα απο κάτω. Όμως νομίζω οτι όσο ο Σόουζα δεν θα τα πηγαίνει και τόσο καλά με το γκολ και οι ακραίοι δε θα βρίσκουν λύσεις πέρα της (ανεπιτυχούς) σέντρας, θα χρειαστεί ένα απο τα αμυντικά χαφ να βοηθήσουν μπροστά. Θα δείξει

– Όταν ο Βύντρα δοκιμάζει ανάποδο ψαλίδι βλέπω τη ζωή μου να περνάει απο μπροστά μου. Είμαι πολύ κοντά στο απόλυτο, την υπέρτατη ολοκλήρωση που μπορεί να ζήσει ένας άνθρωπος. Ανατριχιάζω. Η μπάλα περνάει άουτ.
Εντάξει λέω, γλύτωσα τη βουτιά απο το πάνω διάζωμα για σήμερα..

– Σόουζα. Βελτιωμένη έκδοση κυπριακού θωρηκτού. Δυνατός επιθετικός που ζητάει μπάλα και ξέρει και τι να την κάνει. Έχει θράσσος και απίστευτη διάθεση να παίξει ομαδικά. Στην περιοχή δε φαίνεται και πολύ κίλλερ. Αν οι ανταγωνιστές του στη θέση είναι ο Μάτζιος και ο Πετρόπουλος θα συνεχίσει να παίζει ορεξάτος?

Άντε να δούμε τι θα πει και ο ειδήμων..

ΚΑΙ ΤΩΡΑ Ο ΕΙΔΗΜΩΝ

Πριν παραθέσω κάποια ανούσια σχόλια για την χθεσινοβραδινή εμφάνιση του Ευρωπαο να θυμίσω για άλλη μια φορά στον εαυτό μου να μην ξαναπάει σε ματς που αναμένεται άνω των 50000 κόσμου εκτός και αν απαρνηθεί τις ηλίθιες συνήθειες του και καταφτάσει στο γήπεδο τουλάχιστον 1.30 ώρα πριν την έναρξη του αγώνα και περιμένει την ίδια περίπου ώρα μέχρι να αποχωρήσει από τις εξέδρες . Οι συνθήκες ασφυξίας που ένιωσα χτες όταν πήγαινα τρενάκι με άλλα 5000 άτομα κολλημένα γύρω μου, μέχρι την θύρα εισόδου στις εξέδρες, μου προκάλεσαν ένα εκνευρισμό που κλιμακώθηκε επικίνδυνα σαν κάθισα στο πλαστικό μου καθισματακι και αντίκρισα το κυπριακό θωρηκτό μπροστά μου (οπαδό της ανόρθωσης) να κυματίζει ένδοξη κυπριακή σημαία με μέγιστη αναλογία πατριωτικών διαστάσεων. Η τεράστια σημαία του κυπρίου φίλου με εμπόδισε να δω τουλάχιστον το μισό πρώτο ημίχρονο (πριν πιαστεί το χέρι του και παψει να την κουναει επιτέλους) με αποτέλεσμα να μην έχω άλλη επιλογή παρά να καταραστώ την ομάδα του και να εύχομαι ολόψυχα να φάει 5νταρα σήμερα από τον γαύρο (σορυ φίλος αλλά μόνος σου έσκαψες το λάκκο).

Εν συντομία κάποια σχολιακια :

Τον έβλεπα να στοπάρει την μπάλα μαεστρικα, να την μοιράζει όμορφα δεξιά και αριστερά του και να φτιάχνει παιχνίδι, να έχει όσο τεχνική και δύναμη χρειάζεται για να κουμαντάρει τον προσωπικό του αντίπαλο και αναρωτιόμουν για το πόσο τυχερός πρέπει να αισθάνεται ο βαζελος για το λαβράκι που ψάρεψε στην μεταγραφική περίοδο , μέχρι που τον είδα με φάτσα στο τέρμα να αναρωτιέται εκείνος για το πόσο γκολτζής αισθάνεται. Τρία τετ α τετ τρεις δειλές και τζουφιες προσπάθειες που καταδεικνύουν χαμηλή αίσθηση του γκολ. Με λύπη μου διαπίστωσα αυτό που φοβόμουν , πολύ καλό για να είναι αληθινό το βραζιλιάνικο τανκ. Μπασκετμπολίστας που παίζει όμορφα στη ρακέτα μπορεί άνετα να εξελιχτεί , σέντερ φορ που σκοράρει δε νομίζω.

Επιτέλους ας σταματήσει εκείνο το κακόγουστο σύνθημα της πράσινης εξέδρας που απονέμει δόξα και τιμή στον αδικοχαμένο κάφρο που πήγε και έπεσε ηρωικά στη μάχη κάποιων τραμπούκων στη Παιανία (προσβάλει την αισθητική μου). Σορυ… αλλά λυπάμαι περισσότερο για το χαμό κάποιου άμοιρου μπαμπουίνου από κάποια λέαινα στα βάθη της ζούγκλας.

Κρατώ στα θετικά τις επιδεξιες κινήσεις του αγαπημένου Λουκά Βυντρα που συνθέτει τρελό καλτ δίδυμο στην άμυνα με τον Σαριεγκι. Ο Λουκάς ντελικάτος με έμφυτη ροπή στα ψαλιδάκια και στις κοφτές τριπλιτσες έτοιμος για το κρίσιμο λάθος και ο Γιουσου όντας σκληρός, ένας γκουρού των φονικών τάκλιν και των επιδέξιων κεφαλιών που απομακρύνουν την μπάλα καίρια στο πουθενά. Σταθερή αξία και οι γεμάτες αλιανιρκο ύφος και παιδιάστικη χάρη φατσουλες-γκριμάτσες του Γιωργαρου Καραγκούνη όταν κυλιόταν στο τερέν ύστερα από βίαιη σύγκρουση με αντίπαλο πόδι , όταν σούταρε στο θεό και όταν ξεσήκωνε την πράσινη εξέδρα.

Γενική εικόνα βαζελου:

Αν αυτό που είδαμε χτες είναι το 75% της ετοιμότητας της ομάδας όπως δήλωσε ο Τεν Κατε τότε δε ξέρω που μπορεί να φτάσει ο βαζελος όταν ανέβει επίπεδο ετοιμότητας κατά 25 %. Μάλλον μέχρι το επόμενο τετράγωνο.

Περιμένοντας τον γαύρο να δώσει ένα γερό μάθημα στους κύπριους παίχτες της ανόρθωσης που τόλμησαν να τα βάλουν με τα ερυθρόλευκα παλικάρια στην Αττική οδό, εγώ ο ειδήμονας της μπάλας δηλώνω τρομερά ανήσυχος για το μέλλον της πράσινης αρμάδας.

Βαζελικό debate

Σε πείσμα όσων τελευταία σχολιάζουν πως γίναμε πολύ παναθηναϊκοκεντρικό μπλογκ, προπονητής και ειδήμων θα παρευρεθούν στον προκριματικό Τσαμπιονς Λιγκ του βάζελου και θα τον παρακολουθήσουν απο διαφορετικές θύρες μόνο και μόνο για να δώσουν αναλυτικό ρεπορτάζ και εμπεριστατωμένη άποψη στους αναγνώστες του δεξιού μπακ. Θα δωθεί οριστικη απάντηση σε όλες τις απορίες σχετικά με το βάζελο, τη μόνη ομάδα που θα προκριθεί στο τσάμπιονς λιγκ (μουαχαχα – προκλητικός)

Κοιμάται ο Τεν Κάτε στον πάγκο?

Κάνει ότι θέλει ο Καραγκούνης?

Είναι παλτό ο Ζιλμπέρτο Σίλβα?

Είναι χειρότερο παλτό ο Σόουζα?

Θα βγει η χρονιά με Βύντρα σεντερ μπακ?

Μπορεί να απασχοληθεί εναλλακτικά ο Λάζαρος Χριστοδουλόπουλος σε οικοδομή όσο δεν αγωνίζεται?

Υπάρχει διχόνοια στις τάξεις των βάζελων?

Υπομονή. Ολα αυτα τα καυτά ερωτήματα θα απαντηθούν αύριο.

Μάνα είναι μόνο μια (Όλη η αλήθεια γύρω από τη μεταγραφή Ντιογο στον Ολυμπιακό).

Συμμεριζόμουν τόσο καιρό τον εκνευρισμό των κόκκινων οπαδών προς το πρόσωπο της διοίκησης για την κωλυσιεργία που παρατηρήθηκε ως προς την ολοκλήρωση της πολυπόθητης μεταγραφής του Ντιογο. Αυτός ο εκνευρισμός με το καιρό προσωποποιήθηκε και βρήκε παραλήπτη στο πρόσωπο του Χρυσικοπουλου, υπευθύνου της ΠΑΕ για τις διαπραγματεύσεις με τον παίχτη. Μαθαίνοντας όμως, μέσα από το ρεπορτάζ, λεπτομέρειες γύρω από την μεταγραφή αρχίζω να καταλαβαίνω το πόσο λάθος υπήρξαμε όλοι όσοι αναθεματίσαμε τον φίλτατο παράγοντα. Λίγοι θα είχαν τα γκατς, φίλοι μου, εκείνο το γερό στομάχι που χρειάζεται για να τα φέρουν εις πέρας με τον απαιτητικό μάνατζερ του παίχτη που δεν είναι άλλος από την ίδια του την μητέρα την «σιδηρά κυρία» του βραζιλιάνικου ποδοσφαίρου που ακούει στο όνομα Μπαζίλια.

Η Μαμά Ντιογο κλασσική βραζιλιάνα μάνα στάθηκε παραπάνω από προστατευτική απέναντι στο υιό της όλα αυτά τα χρόνια, λογικό λοιπόν είναι να θέλει το καλύτερο για αυτόν και το μέλλον του. Η μαμά μάνατζερ δεν σηκώνει μύγα στο σπαθί της και αυτό αποδεικνύεται και από σχετικό ρεπορτάζr που σημειώνει ότι η εν λογω κυρία δεν δίσταζε, όποτε οι περιστάσεις το απαιτούσαν, να εισβάλει στο διοικητικό συμβούλιο της Πορτουγκεζα ( πρώην ομάδα του ντιογο) και να τα κάνει άνω κάτω προκειμένου να προασπίσει τα συμφέροντα του υιού της. Γνωρίζοντας ότι είναι προτιμότερο να τα βάζεις με μια τίγρη στη ζούγκλα παρά με μια αποφασισμένη μάνα δεν έχω παρά να συγχαρώ εν τέλη τον κύριο Χρυσικοπουλο που κατάφερε να ικανοποιήσει τους σκληρούς της όρους και έτσι να πάρει, έστω και αργά, την υπογραφή του παίχτη.

Για να καταλάβετε η Κυρία Μπαζιλια αν ήταν κινηματογραφικός ήρωας θα ήταν κάτι ανάμεσα στην μαμά του Σιλβεστερ Σταλονε σε εκείνη την ταινία που ο ιταλός επιβήτορας ήταν μπάτσος και η μαμά του πήγαινε ταπερακι με φαγητό στο τμήμα και στη μαμά του Ντανι ντε βιτο στην ανυπέρβλητη επιτυχία του σινεμά με τίτλο «πέτα την μαμά από το τραίνο». Μάνα το ίδιο σκληρή όσο και τρυφερή, προστατευτική και δυναμική, μια μητέρα που λατρεύει να φροντίζει τον υιό της. Δεν είναι τυχαίο που και ο ίδιος ο ντιογο φαίνεται παιδί καλοαναθρεμμένο κάτι που διακρίνεται καθαρά στο γεμάτο υγεία πρόσωπο του και την καλοσχηματισμένη οδοντοστοιχία του.

Πιθανή φιγούρα Μαμάς Ντιόγο (1)

Ο ντιογο λατρεύει την μαμά -προστάτη του και την ακούει πιστά. Είναι ένα παιδί που ακόμα και τώρα κοιμάται με τον φωτεινουλη στην αγκαλιά του και όταν ρίχνει βροντές και αστραπές κάποιες ανήσυχες βραδιές βρέχει το στρωματακι του και τρέχει να χωθεί στο κρεβάτι της μαμάς για να ησυχάσει η καρδούλα του. Ο Ντιογο είναι ένα μεγάλο παιδί με μεγάλες απαιτήσεις γι αυτό και η μητέρα του φρόντισε να τις καλύψει στο έπακρο πριν εκείνος υπογράψει το παχυλό συμβόλαιο με τον ολυμπιακό. Βασικός παράγοντας για την ολοκλήρωση της μεταγραφής η εύρεση του κατάλληλου καταλύματος για να κάνει την διαμονή του παίχτη στη χώρα μας ευχάριστη.

Πιθανή φιγούρα Μαμάς Ντιόγο (2)

Γαυροι από τα γεννοφάσκια τους η οικογένεια ντιογο συμβουλεύτηκε παλαίμαχους του ολυμπιακού γύρω από το θέμα του σπιτιού που θα επέλεγαν. Ο μικρός Ντιογο που μεγάλωσε με τις αφίσες του Αλεξανδρή , του μιχου και του ανατολακη στο δωμάτιο του, ένιωσε ρίγος και συνάμα δέος όταν άκουσε τα πρότυπα του να του δίνουν συμβουλές και κατευθύνσεις. Η μάνατζερ-μητέρα αφού πήρε στα χέρια της κάποιες προτάσεις άρχισε της επιτόπιες επισκέψεις για να επιλέξει την καλύτερη

Η κυρία Μπαζιλια έψαξε τα πάντα γύρω από το σπίτι με αρκετή σχολαστικότητα. Δύσκολη στις επιλογές της, έλεγξε αν τα σπίτια είχαν ποντίκια , αν υπήρχαν ίχνη μούχλας , αν τα υδραυλικά ήταν καλά και οι θερμοσίφωνες μαλτεζος. Τελικά ύστερα από πολυήμερη έρευνα κατέληξε σε μια πανέμορφη μεζονέτα κάπου στα νότια προάστια την οποία επίπλωσε λιτά και κακόγουστα. Κύριο και μοναδικό μέλημα της να μεταμορφώσει το ισόγειο της μεζονέτας σε ένα ατέλειωτο παιδότοπο για τον κανακάρη της ώστε να διασκεδάζει τις ελεύθερες ώρες του ανάμεσα στις προπονήσεις, στις επισκέψεις στα ορφανοτροφεία ,στα γυρίσματα για τα διαφημιστικά . Γέμισε λοιπόν το ισόγειο με γηπεδάκια σουμπουτεο, πινγκ πονγκ , τρενάκια και πιγκουινακια που κατεβαίνουν τσουλήθρα.

Η ΠΑΕ αγόρασε μέχρι και το τελευταίο παιχνίδι της πλεισκουλ για το μικρό ντιογο καλύπτοντας πλήρως της απαιτήσεις της μαμάς- μάνατζερ. Η σιγουριά του Κυρίου Χρυσικοπουλου για την μεταγραφή μετατράπηκε σε ένα πικρό χαμόγελο όταν άκουσε την τελευταία επιθυμία της Κυρίας Μπαζιλιας. Η Μαμά του Ντιογο ζήτησε ν’ αγοράσει ένα μαύρο ζογκλέρ – γελωτοποιό για να διασκεδάζει το υιό της στο απέραντο παιδότοπο του, όπως σ’ εκείνη την ταινία του Richard Donner. Όποιες προσπάθειες των ιθυνόντων της ΠΑΕ να πείσουν την Κυρία Ντιογο ότι η δουλεία στην Ελλάδα καταργήθηκε παρέμειναν άκαρπες. Η Μαμά ήταν ανένδοτη και το δήλωσε ρητά, ή ένας μαύρος για παιχνίδι ή τέλος οι διαπραγματεύσεις. Ο Κύριος Χρυσικοπουλος κάτω από τις πιέσεις του κόσμου ύστερα από το άσχημο κλίμα που ακουλουθησε την ήττα στην Κύπρο δεν είχε άλλη επιλογή παρά να κάνει τα πάντα για να ικανοποιήσει και την τελευταία απαίτηση της Μπαζιλιας.

Τελικά, προς έκπληξη πολλών, όπως αποκαλύπτει σε αποκλειστικότητα το δεξί μπακ, ο ρόλος του μαύρου ζογκλέρ βρήκε τον κατάλληλο εκφραστή του στο πρόσωπο του Λουα Λουα. Ο συμπαθής μαύρος πρώην ποδοσφαιριστής, σαν άλλος Richard Pryor, δέχτηκε με το αζημίωτο να απαρνηθεί τα πετροδολάρια και να κάνει αυτό που του άρεσε πάντα, να διασκεδάζει μικρούς φίλους με απίθανες κωλοτουμπες και γελοίες φατσουλες.

Μετά από σκληρές λοιπόν διαπραγματεύσεις όλες αυτές τις μέρες και ύστερα από μια σειρά από παράλογες απαιτήσεις από την πλευρά του παίχτη, η μεταγραφή ολοκληρώθηκε και η αγωνιά των φιλάθλων έλαβε αίσιο τέλος.

Άλλο ένα αποκαλυπτικό ρεπορτάζ από τον ειδήμονα της μπάλας στην αποτυχημένη προσπάθεια του να εκβιάσει το γέλιο από το τους αναγνώστες του

Θαυμάστε τη γυναίκα με τα μούσια

Ας υποθέσουμε πως:

Κόβεται αύριο μαχαίρι η ντόπα στον αθλητισμό, γίνονται αυστηροί οι έλεγχοι, το κοντάρι του άλματος επι κοντώ αντικαθίσταται με σιδερένιο, οι αθλητές που έχουν πιει ισοτονικό ποτό λιθοβολούνται στην κεντρική πλατεία της πόλης τους, επιβάλεται στους αθλητάς να μην τρώνε πάνω από 14 αυγά την ημέρα για φόβο χοληστερίνης και γενικά όποιος πιαστεί να αποκτά οποιοδήποτε πλεονέκτημα έναντι των άλλων, καταλήγει κοινωνικός περίγελως και οδηγείται στο μονόδρομο της αυτοκτονίας ή στην καλύτερη περίπτωση της επαιτείας.

Χωρίς ντόπινγκ δε θα υπάρχουν και διαφημίσεις φυσικά. Τέρμα η διαφήμιση της NIKE που μπλέκει σε ένα μισόλεπτο αχταρμά τον Κάρλ Λιούις, το Λάνς Άρμστρονγκ, ένα παιδάκι, το Μάικλ Τζόρνταν, κάτι άλλους και το Γιάο Μίνγκ αποδεικνύοντας πως μόνο το θέαμα αξίζει και πως μια ωραία εικόνα είναι μια ωραία εικόνα, είτε σε δείχνει πάνω στο ποδήλατο, είτε πάνω στο κάρφωμα ή πάνω στο κρισιμότερο στάδιο του καρκίνου.

Χωρίς διαφημίσεις δε θα έχει και έσοδα. Δε θα περιλαμβάνει λεφτά η φαση.

Σε αυτή την περίπτωση θα έρθει η ώρα που θα σου πει κάποιος «είδες χτες τον τελικό των 100 μέτρων? Ναι, ναι το έδειχνε στο ΕΤ3 ρε συ. Ενας Ιρλανδός πήρε το χρυσό με χρόνο 10,35″

Και τότε εσύ θα αναπολείς τις εποχές που τρέχαμε τα εκατό σε 9.60, τα διακόσια σε 18.90 και θα αναζητάς τους υπεραθλητές των 5 χρυσών μεταλλίων σε μία μέρα. Θα θέλεις πάλι νέα ρεκόρ και νέα λαμπερά πρόσωπα στα εξώφυλλα των περιοδικών. Θα δακρύζεις και θα συγκινείσαι καθώς θα γυρνάει στο μυαλό σου η στιγμή που μέσα στο ΟΑΚΑ χειροκροτούσες όρθιος τη χρυσή ολυμπιονίκη Φανή Χαλκιά.

Γιατί φυσικά και δε δινεις ούτε δεκάρα για άλλους σαν εσένα, φυσιολογικούς ανθρώπους που κάνουν αυτά που μπορείς να κάνεις κι εσύ, αλλά θα πλήρωνες ένα καλό εισιτήριο για το νάνο που τραβάει τη νταλίκα με τα δόντια του ή τη γυναίκα με τα μούσια που καταπίνει φωτιές.

Just Do IT

..δριμύ κατηγορώ του προπονητή της εξέδρας για τη ντόπα που βάζουν οι αλήτες στο νερό των παιδιών μας. Επίσης παρακαλεί να αφαιρεθεί απο τους αγώνες το ηλίθιο άθλημα με τα άλογα που κάνουν αλματάκια και καλπάζουν διαγώνια.

Η μοναξιά του Βαλβέρδε (la soledad de Valverde)

Βλέπω το θλιμένο πρόσωπο του Βαλβέρδε και με πιάνει η ψυχή μου. Βουρκωμένος στον πάγκο ανησυχεί για την επόμενη μέρα. Ο άνθρωπος Βαλβέρδε δακρύζει.

Ο Ερνέστο Βαλβέρδε μόνος του σε μία γωνία. Θλιμένος. Σκεπτικός. Αναρωτιέται τι πήγε στραβά, τι έφταιξε. Αυτογκόλ, χαμένο πέναλτι, ατυχία. Κάθεται πάνω σε μια μπάλα ποδοσφαίρου. Δεν είναι πολύ άνετα. Κάθε τόσο το συνθετικό νάιλον σόρτς γλυστράει πάνω στη μπάλα και ο Βαλβέρδε χάνει την ισορροπία του να πέσει, κάτι που τον βγάζει προσωρινά από τις σκοτούρες του. Η θλίψη όμως είναι μεγάλη. Αμέσως ξαναβυθίζεται στις σκέψεις του.

Γιατί σε εμένα?

Γιατί να μην το πάθει κάποιος άλλος?

Τι έκανα λάθος? Εγώ ήθελα μόνο να με δοξάζουν. Γιαυτό ήρθα στην Ελλάδα. Ζήτησα και 2-3 Ισπανούς. Δε μου τους φέρανε. Μου φέρανε το Μπασινά. Τι να τον κάνω εγώ γαμώτο το Μπασινά?

Ξεφυσάει. Παίρνει ένα μπουκάλι νερό και το πετάει για να εκτονωθεί. Αυτό πέφτει στο κεφάλι του Μήτρογλου. Εντάγξει γκόουτς, σόρι, έγχασα το μπέναλτι.. μη μπετάς μπουνκάλια..

Κοιτάει κατά πάνω. Καθαρός ουρανός. Κι όμως, ενιωθε σαν ένα μαύρο συννεφάκι να τον κυνηγάει και να βρέχει ακριβώς από πάνω του. Ή μήπως τον φτύνουν?

Γιατί όχι ο Τεν Κάτε? Αυτού του Ολλανδού του πάνε όλα δεξιά. Βάζει το Νίνη, γίνεται ήρωας. Εγώ βάζω το Μήτρογλου τα κάνει πουτάνα. De puta madre δηλαδή. Γιατί λένε όλοι πόσο σπουδαίος είναι ο Τεν Κάτε. ΕΜΕΝΑ έπρεπε να αποθεώνουν, όχι τον αιώνιο βοηθό προπονητή.

Λενε οι εξυπνάκηδες «ο Ράικαρντ κοιμότανε, κι ο Γκράντ ήταν άσχετος και ήταν ο Τεν Κάτε αυτός που έδινε τις οδηγίες και έκανε πραγματικά κουμάντο» Αρα γιατί δε λένε και τώρα πως ο Αντωνίου είναι αυτός που αποφασίζει? Ήρθε δηλαδή ο Τεν Κάτε ξαφνικά και ήξερε ποιους παίχτες να πάρει σε ποιες θέσεις? Αποφάσισε πως του αρέσει ο Βύντρα και δεν του αρέσει ο Μόρρις?

Ο Βαλβέρδε αντικρύζει μια εφημερίδα παρατημένη στον πάγκο. «Φιάσκο με Ντιόγο – δηλώνει πως δεν έχει έρθει σε επαφές με τον Ολυμπιακό». Ο Βαλβέρδε χώνει το κεφάλι του μέσα στα χέρια του και κλαίει. Ο Λέτο τον πλησιάζει και τον παρηγορεί. «Μην κλαις κόουτς. Τι να πω κι εγώ που με στείλανε στην Ελλάδα με το ζόρι?»

Ο Ερνέστο γυρνάει στο σπίτι και μένει μόνος. Βάζει ένα ποτήρι ουίσκι. Το πίνει. Βάζει κι άλλο. Δακρύζει. Αλλάζει τα κανάλια με μανία στην τηλεόραση. Την κλείνει και μένει στο σκοτάδι. Βλέπει το αβέβαιο μέλλον με απαισιοδοξία. Kάθε μέρα απο δω και μπρος θα είναι και πιο δύσκολη.

..Ρομαντική νουβέλα από τον προπονητή της εξέδρας

VYNTRABET – Ποίος δε θα προλάβει παρέλαση

Πριν φύγω για διακοπές:

Ερνέστο Βαλβέρδε

Τι ν’ αυτά ρε! Η ομάδα σέρνεται. Ας ξυπνήσουν ρε στο θρύλο γιατί θα πέσουνε κορνέδες. Κάτι τρέχει με Βαλβέρδε. Είναι ικανός να φτιάξει ομάδα? Αυτό το μπάχαλο δε λέγεται Ολυμπιακός. Αίσχος!

Χενκ Τεν Κάτε

Εντάξει ρε, αυτός είναι προπονηταράς, είναι τυχαίο οτι στη Μπαρτσελόνα λέγανε οτι ο Ράικαρντ είναι άσχετος και οτι όλα του τα έλεγε ο Τεν Κάτε? Το ίδιο και στην Τσέλσι. Κοιμότανε ο Γκράντ στο πάγκο! και τον ξύπναγε το Τεν Κάτε. ΆΣε που η πολυμετοχικότητα σάρωσε τις μεταγραφές. Κλέιτον, Ιβανσιτς και Λάζαρο μέσα απο τα χέρια του Κόκκαλη!

Γιώργος Δόνης

Μιζέρια ρε! Διώξανε το λυμπερόπουλο και δε φέρανε κανέναν. Ένας ένας όλοι οι παίχτες φεύγουν κι ακόμα περιμένουμε τις μεταγραφές. Οι παίχτες πλακώνονται στα αποδυτήρια. Έχει χάσει τη μπάλα ο Δόνης. Να δεις που θα πουλήσουν τον Παπασταθόπουλο και τον Μπλάνκο.. Θα πέσει ξύλο. Τι να κάνει ο Δόνης μωρέ τώρα? Κολλητάρι του κοντού είναι, ότι του πει ο φιλαράκος του θα κάνει. Διαρκείας θέλεις Ντέμη? Παρτ’ @@ μας

Μετά τις διακοπές:

Χενκ Τεν Κάτε

Δεν είναι τυχαίο που ήταν μια ζωή βοηθός. Αυτός δεν το χει καθόλου για προπονητής. Είπαμε, έχεις προκριθεί, αλλά ειναι ομάδα αυτή που κατέβηκε στην Τιφλίδα? Με Γκουμα και Γκαλινοβιτς δε γινεται ομάδα, τα ίδια και τα ίδια. Βαφτισε το Βύντρα κεντρικό αμυντικό και γελάει ο κόσμος. Αντωνίου και μαλακιες. Περιμέναμε μεταγραφή αμυντικού και μας φέρανε το Μελίσση με 2 εκατομμύρια. Αντί να παρει 2-3 παιχταράδες έδωσε 30 εκατομμύρια και έφερε παιχτάκια και δήθεν ελπιδοφόρους. Ρε ούστ!

Ερνέστο Βαλβέρδε

ΠΑΤΕΡΑ τα μαθες τα νέα? Έρχεται ο Ντιόγκο και ο Ντούντου και ο Μπραντάο και ο Λετο και ο Κρέσπο!! ΘΑ πέσουν τα τσιμέντα ρε! Ομαδάρα. Ζήτησε ο Βαλβέρδε παίχτες και του έφερε ο προεδρας. Μια ζωή απο κάτω τα βαζελάκια. Πρωτάθλημα άλλα 10 χρόνια θα παίρνουμε.

Γιώργος Δόνης

Πολυβόλο η ΑΕΚ. Πεντάρες και γρήγορο ποδόσφαιρο. ΝΑ τα πρώτα δείγματα γραφής του Δόνη. Απλά και όμορφα. Μπασινάς και Κυργιάκος μεταγραφές που γνωρίζουν την ελληνική πραγματικότητα και θα προσφέρουν αμέσως. Καθαρίζει ο Δόνης την κλίκα των παλιών στα αποδυτήρια. Θα γίνει απόλυτος κυρίαρχος της ομάδας. Αναγεννημένοι όλοι οι παίχτες. Ομαδάρα ρε.

Οι ισορροπίες είναι πολύ λεπτές λοιπόν. Ο θρίαμβος απέχει ελάχιστα απο το διασυρμό. Η απόλυση απο την αποθέωση. Γνωστά πράγματα, αλλά πάντα είναι απολαυστικό να κάθεσαι αναπαυτικά και να χαζεύεις την υπερβολή του έλληνα οπαδού.

Το ερώτημα στην τελική είναι ένα

ΠΟΙΟΣ ΘΑ ΤΗΝ ΠΛΗΡΩΣΕΙ ΠΡΩΤΟΣ?

ΠΟΙΟΣ ΔΕ ΘΑ ΠΡΟΛΑΒΕΙ ΠΑΡΕΛΑΣΗ?

ΠΟΙΟΣ ΘΑ ΠΑΕΙ ΓΙΑ ΨΑΡΕΜΑ?

Πέρυσι το στοίχημα το έχασε ο συμπαθής ταβερνιάρης Τζεπέτο, ακολούθησε ο sir Takis και ίσα που πρόλαβε να βγάλει τη χρονιά ο Τεσέιρο. Φέτος?

PLACE YOUR BETS.

Και παρολί δεχόμαστε

.. έτοιμος για μιά ακόμα χρονιά γεμάτη γραφικότητες ο προπονητής της εξέδρας