We love Josh!

Στον Τζος Τσιλντρες ανήκουν :

1. Το αυθεντικότερο αφρο μαλλί που έχει εμφανιστεί στον ελληνικό αθλητισμό από την εποχή του Βασια Χατζηπαναγη και του Παναγιώτη Φασούλα στα μακρινά 80’s
2. Το χειρότερο στυλ σε σουτ που έχει εμφανιστεί στα ελληνικά παρκέ μετά από εκείνο του Πάσπαλιε
3. Το Fair play κατά της βίας στα γήπεδα :
«»Αγαπώ τους οπαδούς μας αλλά θα έπρεπε να επιλέξουν άλλη στιγμή για να πετάξουν αντικείμενα. Εκείνη τη στιγμή ήμασταν κοντά στο σκορ και διεκδικούσαμε τη νίκη. Εκτιμώ τη βοήθειά τους, αλλά ίσως έπρεπε να περιμένουν μετά το ματς για να πετάξουν πράγματα. Οι δύο ομάδες πάλεψαν σκληρά, αλλά ήμασταν άτυχοι σε κάποιες στιγμές. Πρέπει να παραμείνουμε συγκεντρωμένοι, να παίξουμε καλύτερα γιατί υπάρχουν ακόμη παιχνίδια μπροστά μας».
(Πηγή : http://www.sport24.gr/html/ent/918/ent.293918.asp )

Ειδήμων

Κρίμα ρε Μπουρούση

Ο Γιάννης έκρινε τον ημιτελικό με ένα άστοχο δικό του σουτ στο τέλος. Έκανε ο,τι ήταν δυνατό και αστόχησε. Συμβαίνει. Διψούσε να επικρατήσει απέναντι σε ένα μεγάλο αντίπαλο που βλέπει τη πλάτη του χρόνια έχοντας την ευκαιρία να αλλάξει το ρου της ιστορίας. Δε τα καταφέρνει και δίνει την εντύπωση ότι το φέρνει βαρέως στη ψυχή του γιατί πιστεύω ή πιθανολογώ ότι δεν έχει γαλουχηθεί ακόμα στις μεγάλες προκλήσεις και δε ξέρει πώς να διαχειριστεί την αποτυχία (κλισέ) . Ωραία όλα αυτά αλλά γιατί να φερθεί έτσι το μικρό τελικό της παρηγοριάς. Δικαιολογείται?

Είμαι διατεθειμένος ,σοβαρά ,να συμμετάσχω και εγώ στο ανάθεμα των πεφωτισμένων του αθλητισμού κατά του παίκτη του θρύλου. Ήταν πραγματικά ατόπημα να παρασυρθεί και να απαντήσει στις προκλήσεις του πρασίνου όχλου. Κατά τη γνώμη των πράσινων ειδικών έπρεπε να το βουλώσει γιατί να πούμε και την αλήθεια μια ζωή από κάτω από τον αιώνιο βρίσκεται και δεν έχει δικαίωμα να αντιμίλα με τέτοιο τρόπο. Να απαντούσε έτσι ο Σάρας που έχει κατακτήσει τα πάντα και έχει βαρεθεί να κερδίζει τον ολυμπιακό να το καταλάβω αλλά με ποιο δικαίωμα να το κάνει αυτό ο αιώνιος λουζερ.

Εμείς οι μπροστάρηδες του ήθους και του καθωσπρεπισμού απαιτούμε να χωνέψει τη καζούρα να την καταπιεί και αν θέλεις επειδή είμαστε επιεικείς στη κρίση μας να προσπαθήσει να απαντήσει μιλώντας στο γήπεδο στους τελικούς του πρωταθλήματος και όχι με χειρονομίες. Πάντως σε κάθε περίπτωση να το βουλώσει. Όμως ο Μπορουσης αμαυρώνει το αθλητικό μας ήθος και την απαράμιλλη αθλητική παιδεία που γέννησε η χώρα του ολυμπισμού γυρνώντας στους οπαδούς του βαζελου και λέγοντας τους ότι σε 10 μέρες θα τους αλλάξει τα φώτα. Κρίμα

Κρίμα ρε Μπορουση που βράζει το αίμα σου , που είσαι προκλητικός, που δε κρύβεσαι πίσω από το δάχτυλο σου , που παθιάζεσαι , που χάνεις τη ψυχραιμία σου, που δένεσαι με κάθε τρόπο με την ομάδα σου. Κρίμα ρε Μπορουση που απαντάς στη άνανδρη επίθεση του «διαπιστευμένου» που σε στολίζει με ομορφιές , κρίμα που είσαι ευθύς, ειλικρινής , που δεν αντιστέκεσαι στις αδυναμίες σου, κρίμα που στο κάτω κάτω δεν βγαίνεις στη πιάτσα για συγχωροχάρτια και παραδέχεσαι ότι θα πλάκωνες στο ξύλο αυτόν που σε βρίζει έτσι , κρίμα που τελικά έχεις την μαγκιά να εκτεθείς για τις προκλήσεις σου σε τυχόν αρνητικό αποτέλεσμα σε 10 μέρες στο Σεφ. Κρίμα που έκανες κάτι τόσο κατακριτέο αλλά και τόσο ανθρώπινο που είμαι σίγουρος ότι όλοι αυτοί που στηλιτεύουν τη συμπεριφορά σου δε θα το έκαναν ποτέ μέσα στο σιδερένιο κλουβί της ασφάλειας που τους δίνει η ανωνυμία και ο όχλος , όλοι αυτοί που στο δικό τους χώρο δεν ήρθαν ποτέ στο αμήν , δεν έχασαν ποτέ το πολιτικαλ κορεκτ ύφος τους, δεν έκαναν λάθη και δεν έχασαν επουδενι τη ψυχραιμία τους.

Όλα αυτά μέσα σε κλίμα πανηγυρικό για το 5ο ευρωπαϊκό του Παναθηναϊκού. Αλλά μερικοί μαλακες σαν και μένα επιμένουν να ασχολούνται με τον Μπορουση. Μάλλον δεν ανήκω ούτε εγώ στους υγιώς σκεπτόμενους.

P.S : Πληροφορίες λένε ότι ο Κυριάκος θα μεταβεί στο Βιετνάμ για να πολιτογραφηθεί Βιετκόνγκ για το επικείμενο παιχνίδι του Ολυμπιακού με τη εθνική της χώρας του ρυζιού. Όλα αυτά και αλλά στο επόμενο μέρος του red metal jacket…soon in your cinemas!!!

Ειδήμων

Αυτά και άλλα

• Συνωστισμός από παλαίμαχους στο τμήμα σκαουτινγκ του Παναθηναϊκού. Κάπου διάβασα σήμερα ότι αυτοπροτάθηκε και ο συμπαθής πάλε ποτέ χαφ-χίπις του βαζελου Ερικ Μικλαντ . Ζήλεψε λέει που ο φίλος του Ρενε Χενρικσεν ανέλαβε αποκλειστικά την αγορά της Σκανδιναβίας για λογαριασμό του Παναθηναϊκού και έτσι έκανε τη πρόταση να την μοιραστούν δια τρία μαζί ίσως και με τον Καρχαρία Σιγκουρτσον. Τριπλετα φωτιά Καρχαρία-Κουνούπι-Καχεκτικό στις υπηρεσίες της Παναθας. Το Θέμα είναι ότι με τον ένα ή τον άλλο τρόπο οι θέσεις σκαουτινγκ των πρασίνων σιγά σιγά βρίσκουν κατόχους γι΄αυτό όσοι παλαίμαχοι ενδιαφέρονται πρέπει να απευθυνθούν το ταχύτερο στην ΠΑΕ. Εντύπωση δε μου κάνει η αποκλειστικότητα που έχουν οι Παλαίμαχοι στον εντοπισμό ταλέντων και υποψήφιων μεταγραφικών στόχων για λογαριασμό των τριφυλλοφορων αλλά και ο γεωγραφικός καταμερισμός αυτών ανά την Ευρώπη και τον Κόσμο. Έτσι έχουμε Κάιζερ για τις κάτω χώρες, Ροτσα-μπουμπλης για λατινική Αμερική , Βαζεχα και Γκμοχ για την υπερταλαντουχα και τεράστια αγορά της Πολωνίας, τον Νιντζα Γιάννη Καλλιτζάκη (1 στα 2 ματς κόκκινη κάρτα) για τους πιτσιρίκους και τον Σαραβακο για την ενδοχώρα γενικώς. Άρα απ’ότι καταλαβαίνω όποια περίπτωση παρουσιαστεί από οποιαδήποτε άλλη χώρα απλά αφήνει αδιάφορη την ΠΑΕ γιατί θα πρόκειται σίγουρα για παλτό ολκής.

• Προβληματίζομαι με την καταστροφολογία του ολυμπιακού ύστερα από τις αποτυχημένες εμφανίσεις με Σεντ Ετιεν και Εργοτελη. Είναι 11 πόντους μπροστά και ακούγονται ήδη φωνές για κίνδυνο απώλειας του Πρωταθλήματος! Η ψυχοσύνθεση του γαυρου οπαδού χαίρει ιατρικής παρακολούθησης και ερευνάς. Να σημειώσω ότι ο Κουτσιανικουλης πανηγύρισε έξαλα χτες τόσο το γκολ όσο πολύ περισσότερο την μεταγραφή του στο γαύρο.

• Άσχετο αλλά ανακουφιστικα. Ο Λουκάς είναι υγιής και θα παίξει την Τετάρτη. Αντιθέτως θα απουσιάσει τελικά ο Ματος που τραυματίστηκε στο φιλικό με το Μαρκο (δε θυμάμαι με ποιον έπαιξε ο παναθηναϊκός αλλά 9/10 φορές αυτό είναι το μαρκό και θα το ρισκάρω) τις προάλλες και δε φαίνεται να ξεπερνά σύντομα το τραυματισμό του. Έμαθα ότι έβαλε και τα κλάματα γιατί δε θα δώσει το παρών στις προκείμενες υποχρεώσεις του βαζελου. Δε τον κατηγορώ. Ήταν σε τοπ φόρμα και στις πρώτες επιλογές του Τεν Κατε άλλωστε και η απουσία του ίσως στοιχίσει στην απόδοση της ομάδας συνολικά.

• Πονώ κάθε φορά που (επειδή άλλωστε έχω και συμπάθεια σε κεινα) κάποιο δεξί μπακ περνά εφιαλτικές βραδιές από προσωπικό αντίπαλο. Φέτος τον ένιωσα δυο φορές και αυτές αφορούσαν κάποιο ατυχές μπακ της ΑΕΚ. Η πρώτη φορά όταν είδα να κάνει αυτός ο αλητήριος ο Λετο γιογιό τον συμπαθή μου κοντούλη Γεωργεα στο πρόσφατο ντέρμπι και η δεύτερη χτες όταν ο Ζαιρι έκανε ο,τι ήθελε τον Κουτρουμανο. Τελικά αυτός ο Αλγερινός δεν είναι άσχημη περίπτωση για κάποιον «μεγάλο» του ελληνικού πρωταθλήματος.

• Α! Απέδρασε ο Παλαιοκώστας, λέει, πάλι με ελικόπτερο πάλι Κυριακή πάλι από τις φυλακές κορυδαλλού σαν να λέμε πάλι ο βαζελος κυπελλούχος στο μπάσκετ , πάλι στο ελληνικό , πάλι απέναντι στον Ολυμπιακό. Καμία πρωτοτυπία και φέτος.

…..Ειδήμων

The Tears Of The Dragon

Μπασκετικός δεν είμαι οπότε ίσως να μην τα πω και πολύ σωστά. Θυμάμαι πάντως καθαρά τον Παναγιώτη Γιαννάκη πίσω στα 90’s με τη φανέλα του ΠΑΟ τότε, να επιστρέφει σε κρίσιμα ματς στο Αλεξάνδρειο και οι Αρειανοί να του βρίζουν τη μαμά-δράκαινα ή να τον παρακινούν να πάρει αυτή την κλασική και γνώριμη θλιμμένη φάτσα με το αγαπημένο σύνθημα «κλάψε-κλάψε».

Έκτοτε ο Παναγιώτης Γιαννάκης έγινε ο πρώτος αρχηγός που σήκωσε ευρωπαϊκό τρόπαιο και αποσύρθηκε αφήνοντας στη συνείδηση του κοινού αυτό ακριβώς. Πως δεν ήταν δα και Γκάλης, αλλά κατάφερε ακόμα περισσότερα απο εκείνον. Και μετά έγινε ο εθνικός μας ΔΡΑΚΟΣ. Ο προπονητής των επιτυχιών, του πάθους, του βάλτο-αγόρι-μου, της νίκης επι της DreamTeam, αυτός που κάνει τα πάντα για τη νίκη και τα καταφέρνει, αυτός που παίζει σε διαφημίσεις και αποτελεί σύμβολο για τους νέους. Ο προπονητής που ήσυχα και απλά έχτισε την ομάδα του Αμαρουσίου να είναι ανταγωνιστική σε υψηλό επίπεδο.

Και όμως. Ο Γιαννάκης είχε κερδίσει το σεβασμό όλων και την καταξίωση αλλά τα περιφρονεί και επιστρέφει δριμύτερος.

Θα πλησιάσει σε γραφικότητα τον (νυν υπουργό, έτσι? ) ξανθό βγάζοντας το σακάκι, θα φάει καφέδες στα μούτρα, θα γκρινιάζει ασταμάτητα στους διαιτητές χοροπηδώντας για 40 λεπτά. Θα γίνει μισητός σε όσους τον αγαπούσαν. Μα θα παλέψει με κάθε μέσο για το μοναδικό πράγμα που τον ενδιαφέρι. Τη νίκη.

Μαγκία σου ρε Δράκε. Είσαι ο μόνος που δίνεις ενδιαφέρον σε αυτή τη σειρά τελικών της καφρίλας και του παρωχημένου οπαδικού μίσους.

Σκληρή Ανακοίνωση Π.ΕΚς

Ο Προπονητής ΕΚσέδρας («Π.ΕΚς») είναι πια δικός σας, είναι όλων μας και είναι βέβαιο ότι «εκατομμύρια μπλογκο καρδιές» στηρίζουν το όραμά μας για ένα Δεξί Μπακ πολυμετοχικό, ενιαίο και αδιαίρετο, ένα Δεξί Μπακ πρωταγωνιστή σε όλα τα αθλήματα, παράδειγμα λειτουργίας και συνεισφοράς στην Ελληνική μπλογκόσφαιρα.

Ο Π.ΕΚς. έχει ήδη πάνω από 45.000 υποστηρικτές που μέσω του διαδικτύου έχουμε δώσει όλα τα προσωπικά μας στοιχεία και θα επιδιώξουμε να υλοποιηθεί το κοινό μας όραμα.

Ο αριθμός αυτός, είναι ένα ανεπανάληπτο ρεκόρ, οφείλεται βέβαια κατά πολύ στις αμέτρητες επισκέψεις καθημερινώς στο ποστ «Yassou Ελλάδα -ύμνος στην κωλοφαρδία» που δείχνει το πάθος των φιλάθλων για κώλους και μας στέλνει ένα πολύ δυνατό ενωτικό μήνυμα προς όλες τις κατευθύνσεις.

Γνωρίζετε ότι το ενωτικό μας μήνυμα το έχει ήδη αποδεχτεί η ΚΑΕ Παναθηναϊκός. Όμως μετά το διασυρμό απο την Παρτιζάν στο Βελιγράδι δε μπορούμε να μείνουμε αμέτοχοι παρατηρητές. Το κακό πρόσωπο της ομάδας μπάσκετ του ΠΑΟ συνεχίζεται με αποτέλεσμα οι συνεχείς ήττες να την έχουν βγάλει εκτός στόχων. Ήδη σήμανε αποκλεισμός απο την euroleague και μοναδικοί υπεύθυνοι γιαυτό είναι ο προπονητής Ομπράντοβιτς και οι αδερφοι Γιαννακόπουλοι. Ως πότε θα μικραίνετε την ομάδα των ονείρων μας? Επιτρέπεται να κατακτήσουμε το Ευρωπαϊκό τρόπαιο στα 100 χρόνια του συλλόγου ?

Το όραμα του Π.ΕΚς. δεν επηρεάζεται από προσωρινές επιτυχίες ή αποτυχίες

Σ’αυτά τα πλαίσια στέλνουμε ένα ειδικό μήνυμα

Προς κύριο Παύλο Γιαννακόπουλο:

Έχετε τη στήριξη μας και τα 40 εκατομμύρια ευρώ (σε χαρτονομίσματα monopoly) μας είναι στη διάθεση σας για να πάρετε παιχταράδες, όχι παλτά τύπου Μπετσίροβιτς Γιασικεβίσιους Σπανούλη.
Παρόλαυτα η στήριξη μας δεν αναιρεί το γεγονός πως Είσθε επικίνδυνος! Απομακρυνθείτε απο την ομάδα πριν γνωρίσουμε κι άλλες αποτυχίες.

Προς κύριο Θανάση Γιαννακόπουλο:

Αγοράστε καινούριο κουστούμι κανονικό. Όχι δύο νούμερα μεγαλύτερο σας. Κατα τ’άλλα οι στυλιστικές επιλογές σας είναι στη σωστή κατεύθυνση. Συνεχίστε!

Προς Ζέκο Ομπράντοβιτς:

Μέχρι πότε πια θα ανεχόμαστε τις αποτυχίες σας? Πάρτε το χαμπάρι σε ποιο σύλλογο βρίσκεστε και μη διανοηθείτε να ξαναχάσετε κούπα.

Φίλες και Φίλοι

Το όραμα ενός Δεξιού Μπακ πολυμετοχικού, ενιαίου και αδιαιρέτου, ενός Δεξιού Μπάκ που δε στρίβει, δε μαρκάρει, δε ξέρει να σεντράρει είναι απαίτηση 45. 000 αναγνωστών και τίποτα δεν μπορεί να το σταματήσει.

ΠΡΟΠΟΝΗΤΗΣ ΤΗΣ ΕΚΣΕΔΡΑΣ

Αποκλειστικό : Δεν έδωσε το παρόν ο Μπιγκ Σοφο στην εκκίνηση του Έχτρα Λαρτζ. Το αίτημα για σωτήρια του αθλητή από την μάστιγα των Γκουντις πιο επίκαιρο από ποτέ!!!!!!!!!

Στην υπόθεση Σχορτσιανιτη δεν έχουμε παρά ελάχιστα πάρει ως δεδομένο το αναφαίρετο δικαίωμα του κάθε ανθρώπου στην κοιλοδουλιαση. Απλά σκεφτείτε πόσο δύσκολο είναι να στερηθεί κάποιος μια από τις τρεις σημαντικότερες – μαζί με το σεξ και τον ύπνο- ηδονές της ζωής του. Το δεξί μπακ συμπάσχει με το στομάχι του μπιγκ σοφο που δεν ζητά τίποτε άλλο παρά την ενδεδειγμένη κατανάλωση φαγητού για το μέγεθος του που σύμφωνα με μαρτυρίες είναι 4 φορές μεγαλύτερο από του μέσου ανθρώπου. Δε συμπάσχει όμως με την αυτοκαταστροφική διάθεση του παίκτη που θέτει σε κίνδυνο την ίδια την σωματική του υγεία. Το κοινωνικό μήνυμα που θέλει να προβληθεί μέσα από το ιστολογιο μας -που θυμίζω ότι στηρίζει το κίνημα των μπλογγερς για το περιβάλλον και αντιτίθεται στην μαζική σφαγή φαλαινών στο βόρειο ατλαντικό- συνοψίζεται στο σύνθημα καταγγελία «Σώστε τον Σοφο και όλα τα φαλαινοειδή της στεριάς από τα Γκουντις». Δηλαδή αν επιβεβαιώνεται ο αστικός μύθος ότι ο Σοφο έκανε λογαριασμό 68 ευρο στα γκουντις όταν και καλά είχε μπει σε πρόγραμμα δίαιτας τότε το να δώσεις ως κατάστημα σε ένα άτομο τροφή 10 και βαλε ατόμων είναι το ίδιο εγκληματικό με το να διακινείς παράνομα κόκα στην ομόνοια. Βέβαια είναι γνωστό το γεγονός ότι ο Μπικ σοφο δεσμεύεται με συμβόλαιο με την Εταιρεία Φλοκαφε, που ανήκει στον όμιλο Γκουντις, και έτσι χατίρια σε καμία περίπτωση δεν δύναται να χαλάσει η εταιρία όποιο και αν είναι το τίμημα για τον πρωταγωνιστή της εκπληκτικής εκείνης διαφήμισης του Φρεντοτσινο όπου ο Σοφοκλής σαν άλλος Κινγκ Κονγκ ερωτοτροπει σιωπηλά με την έκδοση της Τζέσικα λανγκ σε φρεντοτσινα. Σε αυτή την καμπάνια για την σωτηρία του Σοφο το δεξί μπακ συντάσσεται με τον Γκερσον και υποστηρίζει κάθε του προσπάθεια για να βάλει τον Σοφο στο σωστό δρόμο.
Δυστυχώς μέχρι τώρα οι προσπάθειες του έχουν πέσει στο κενό. Στην αρχή ο εβραίος προσπάθησε να πλήξει τον εγωισμό του αθλητή Σοφο. Άρχισε να τον παρομοιάζει με εκείνους τους χονδρούς ραπερ που χόρευαν στο περασμένο ολ σταρ γκειμ με ζηλευτή για το πάχος τους ελαστικότητα στις κινήσεις τους. Ο Σοφο λάτρης του αρ εν μπι και του μπρεικ ντανς πήρε την παρομοίωση του προπονητή του περισσότερο σαν κομπλιμέντο παρά σαν προσβολή αφού χρόνια πάλευε να μπει στην ομάδα των εν λόγω «χορευτών» όπου έχει τελέσει μέλος στο παρελθόν και ο Σακιλ ο νιλ. Στη συνέχεια ο Γκερσον άρχιζε να απειλεί τον Σοφο ότι θα τον ξεντρωπιάσει στην τηλεόραση βάζοντας τον να ζυγιστεί μπροστά σε όλο το κόσμο στην ζυγαριά της Τατιανα Στεφανιδου ενώ θα προσλάβει για προσωπικό του γιατρό τον γνωστό οζονολογο από το εχτρα τσανελ που κάθε πρωί διοχετεύει όζον του ασθενείς του από τον πρωκτό. Ο Σοφοκλής αντιστάθηκε στις απειλές του Γκερσον και οι σχέσεις τους άρχιζαν να ισορροπούν σε ένα τεντωμένο σκοινί.
Φως στο τούνελ άρχισε να αχνοφαίνεται όταν ο ίδιος ο παίκτης αποφάσισε να μην ακολουθήσει την αποστολή της εθνικής και να μπει οικειοθελώς σε εντατικό πρόγραμμα δίαιτας. Δυστυχώς τα αποτέλεσμα των εργομετρικών στη πρώτη προπόνηση του μπασκετικου θρύλου έδειξαν ότι όλη εκείνη την περίοδο ο Σοφο αντί να τρώει γκιλι νταιετ συνέχιζε τις επισκέψεις στα γκουντις . Μια ήταν η ελπίδα για το τεχνικό τιμ του Ολυμπιακού. Ένα το τελευταίο τους αποκούμπι για να σώσουν τον παίχτη και τον άνθρωπο Σχορτσιανιτη, η συμμετοχή του Μπιγκ Σοφο στο νέο ριαλιτι του Μεγκα Έξτρα λαρτζ. Ο Σοφοκλής έδειχνε να συμμερίζεται την άποψη του τεχνικού τιμ ότι καταπίνοντας μπροστά στην οθόνη τα 400 χιλιόμετρα της απόστασης Βόλος- Πάργα με το ιδιο ζήλο που καταβρόχθιζε τα 400 χάμπουργκερ από τα Γκουντις θα γήτευε την λαιμαργία του και θα έβγαζε στην επιφάνεια την θέληση και την αυτοκυριαρχία που δεν είχε επιδείξει μέχρι τώρα. Όμως ο σοφο για άλλη μια φορά δείλιασε .Την μέρα που οι υπέρβαροι φίλοι του- τηλεοπτικοί ήρωες- ξεκινούσαν με το χαμόγελο στα χείλη την πορεία προς το αδυνάτισμα ο μπιγκ σοφο κυλούσε για άλλη μια φορά στα κλαμπ σάντουιτς, στα Γκουντις της γειτονιάς του, βρίσκοντας παράλληλα παρηγοριά στην αγκαλιά της αγαπημένης του φρεντοτσινα. Η δικτατορία της γνωστής αλυσίδας φαστ φουντ συνεχίζεται με θύμα τον έλληνα μπασκεπολιστα
Δυστυχώς τα πράγματα είναι πια οριακά. Το αίτημα για σωτηρία του Σοφο είναι πιο επίκαιρο από ποτέ.

“ Save SOFO”

Ο γκρινιάρης κύριος Ομπράντοβιτς

 

Στον αθλητισμό πέρα από τη συγκίνηση, το θέαμα, την ταύτιση και τα υπόλοιπα όμορφα μετράει πάνω από όλα ένα πράγμα. Το αποτέλεσμα. Είναι ο σίγουρος δρόμος προς την αιωνιότητα (όχι όμως ο μόνος). Η εξασφάλιση της επιτυχίας, που θα την πανηγυρίσει ο οπαδός, θα την μοστράρει ο δημοσιογράφος, θα την καρπωθεί ο πολιτικός, θα την αναλύσουν στο καφενείο οι ειδήμονες ανάμεσα σε πρέφα και γλυκύ βραστό.

 

Έτσι, συνηθίζεται στους επιτυχημένους να συγχωρούμε ή να παραβλέπουμε συμπεριφορές που υπο άλλες συνθήκες θα θεωρούσαμε απαράδεκτες και αδιανόητες. Όπως και στα προσωπικά μας, αγαπάμε κάποιον με τα ελαττώματα του, έτσι και στον αθλητισμό καμιά φορά κάνουμε υποχωρήσεις στις πεποιθήσεις μας και στις θέσεις μας, προκειμένου να γευτούμε λιγουλάκι κι εμείς το γλυκό μέλι της επιτυχίας.

 

Έτσι και η πρόσφατη συμπεριφορά του Ομπράντοβιτς σχετικά με το ταξίδι του Παναθηναικού στην Αμερική, για να αντιμετωπίσει ομάδες του ΝΒΑ, πέρασε εντελώς στο ντούκου, χωρίς καμία αναφορά. Ο γκρινιάρης Ζέλικο εξέφρασε την άποψη του πως το ταξίδι αυτό εν μέσω προετοιμασίας για το νέο πρωτάθλημα, δε θα είναι τίποτα άλλο από μια ταλαιπωρία για τους παίχτες του. Την άποψη του συμμερίστηκαν αδιαμαρτύρητα οι μπασκετικοί ρεπορτερς.

 

Να θυμίσουμε πως ο ΠΡΩΤΑΘΛΗΤΗΣ ΕΥΡΩΠΗΣ Παναθηναικός (ένα τίτλο που τον κυνηγάει με φοβερή εμμονή), θα αντιμετωπίσει τους Χιούστον Ρόκετς και τους Σαν Αντόνιο Σπέρς, ΠΡΩΤΑΘΛΗΤΕΣ ΤΟΥ ΝΒΑ. Και αυτές οι αναμετρήσεις αντιμετωπίζονται ως ταλαιπωρία για την ομάδα ενόψει της δύσκολης πρεμιέρας στην Α1 με το … Μαρούσι.

 

Είναι απλά φιλικά όπως τόνισε ο Ομπράντοβιτς. Δεν υπάρχει στη μέση κάποια βαριά κούπα να τρέξουν να σηκώσουν οι Γιαννακόπουλοι, άρα no problem και με τα αφεντικά.

Φυσικά στην ΚΑΕ δε συμμερίζονται την άποψη του κόουτς, αφού βλέπουν πως αυτό το ματς με την παγκόσμια προβολή είναι μεγάλη υπόθεση για το όνομα του μπασκετικού Παναθηναικού, αλλά και μία πρώιμη σύνδεση μεταξύ των δύο διαφορετικών μπασκετικών κόσμων.

 

Ποια η σχέση λοιπόν του Ευρωπαικού μπάσκετ με το ΝΒΑ? Καμία επαφή, καμία προσπάθεια προσέγγισης? Πέραν των προσπαθειών που γίνονται για τουρνουά με καθαρά εμπορικό σκοπό, οι μεν Αμερικάνοι σνομπάρουν το Ευρωπαικό μπάσκετ ως κατώτερο, οι δε Ευρωπαίοι παρουσιάζουν νομίζω μια γενική άρνηση και προτιμούν να παίζουν ένα εντελώς διαφορετικό παιχνίδι. Είναι λοιπόν χαρακτηριστική του γενικότερου κλίματος στο Ευρωπαικό μπάσκετ η συμπεριφορά του προπονητή Ομπράντοβιτς? Ή είναι ιδιοτροπία του γκρινιάρι Ζοτς?

 

Ας μου απαντήσει κάποιος.

 

Με λένε προπονητή της εξέδρας και δεν είμαι καλά. Μιλάω για μπάσκετ. Ας με βοηθήσει κάποιος. Μιλάω για το άθλημα στο οποίο έχει πάρει Ευρωπαική κούπα μέχρι κι ο Ολυμπιακός του Κόκκαλη. Ναι, αυτού που επι 10 χρόνια στο ποδόσφαιρο ήταν ανέκδοτο της Ευρώπης. Στο μπάσκετ τα είχε καταφέρει όμως καλά. Τέτοια η αναλογία των αθλημάτων. Και μιας και μιλήσαμε για Μπακατσιά, εεε εννοώ για Ολυμπιακό του 1997: Ιδού η ιστορική ομάδα που κατάφερε και πήρε Ευρωπαικό και αναμετρήθηκε και την επόμενη χρονιά με τους Bulls του Τζόρνταν

 

Μπακατσιάς

Σιγάλας

Παπανικολάου

Γαλακτερός

Νάκιτς

Φασούλας

Τόμιτς

Τάρλατς

Βελπ

Ρίβερς

Ναι, αυτή η ανατροπή ήταν επική

Άλλες φορές χαρακτηρισμοί όπως επική, μυθική ανεπανάληπτη και σια έχουν αποδοθεί σε νίκες και επιδόσεις στον αθλητισμό που ίσως να μην το άξιζαν. Μάλιστα υπάρχουν και στιγμές στον αθλητισμό που ίσως καν να μην δικαιώνουν αυτό το χαρακτηρισμό ούτε στο ελάχιστο αλλά λόγο οπαδικού σθένους να αυτοχαρακτηρίζονται έτσι. Άλλες φόρες μικρά πράγματα έχουν μεγεθυνθεί από στόμα σε στόμα γιατί τα πολυμέσα δεν υπήρχαν για να ξεγυμνώσουν την αλήθεια. Γι αυτό αποκρούσεις σε συρτό αδύναμο σουτ από τερματοφύλακες σε χωμάτινα γήπεδα της δεκαετίας του 60 έμεναν στην ιστορία ως απίθανα μπλοζον που όμοια τους μπορεί να δει κανείς μόνο από τις σελίδες κάποιου κόμικς. Σίγουρα όμως μια ανατροπή 16 πόντων σε τόσο λίγα λεπτά πριν την λήξη ενός αγώνα μπάσκετ έρχεται σαν μια επιβεβαίωση της φράσης που ακούγεται σαν όρος κλισέ και σαν παρηγοριά στο χαμένο όταν όλα έχουν κριθεί εκείνη την φράση που λέει ότι στον «αθλητισμό τελικά όλα γίνονται». Όταν μάλιστα αυτή την ανατροπή την βλέπεις, την οσμίζεσαι και την νιώθεις να έρχεται ο ίδιος μέσα από τον τηλεοπτικό σου δέκτη τότε τα όρια του αληθινού με το εξωπραγματικό εξισώνονται και εσύ είσαι μάρτυρας σε κάτι πραγματικά ανεπανάληπτο. Δε μου αρέσουν οι υπερβολές σαν άτομο. Σίγουρα δεν θα ψάξω για καμιά ελληνική ψυχή και κανένα ελληνικό θαύμα. Αλλά δε μπορώ παρά να υποκλιθώ στο μεγαλείο των συγκεκριμένων παιδιών ανεξάρτητου φανέλας και εθνόσημου καθώς και του προπονητή τους. Είναι αυτό που λέμε αθλητές με αυτά που οι άλλοι θα πουν «φρύδια», «καρύδια» και «ίδια» αλλά το δεξί μπακ τολμά να πει αρχίδια (ευτυχώς που δεν έχουμε να αντιμετωπίσουμε τα όρια της δεοντολογίας). Από την άλλη συμμερίζομαι και τον πόνο των αντιπάλων. Είναι μεγάλο σοκ να έχεις πληγωμένο το θηρίο και ξαφνικά να σε δαγκώνει εκεί που δε το περιμένεις. Δηλαδή με πόσους πόντους μπροστά και με πόσα λεπτά να απομένουν πρέπει να νιώθει ασφαλής ο αντίπαλος της εθνικής?

Υ.Σ Μεταξύ μας τώρα και με κίνδυνο να αγγίζω ίσως και τα όρια του παραλόγου να ρωτήσω κάτι που όλοι σιωπηρά μέσα μας το σκεπτόμαστε αλλά δεν τολμάμε να το πούμε « Ρε μπας και το κάνει επίτηδες. Ρε μπας και γουστάρει αυτή η ομάδα να παίζει στη κόψη του ξυραφιού. Μήπως πρόκειται για κάποιο είδος μαζοχισμού?»

Η μπάλα που έχει σπυριά

Παίζω συχνά μπάσκετ, αλλά αλήθεια δε μ’αρέσει ως θέαμα. Όπως μ’ αρέσει και το κολύμπι αλλά δε βλέπω αγώνες κολύμβησης.

Γενικά δε βλέπω αθλήματα που δεν αφήνουν στο θεατή τη δυνατότητα να γίνει προπονητής της εξέδρας. Αν δε μπορείς να κάνεις υποδείξεις πού θα παίζει το αμυντικό χαφ, ποιος θα ήταν ιδανικός παρτενέρ στην επίθεση, τί λάθη έκανε ο προπονητής, τί να το κάνεις – γάμησε το το σπορ.

Αντε τώρα να καταλάβω το τρανζίσιον γκειμ και το φεινταγουει για να πω αν παίξαμε σωστά ή λάθος.

Δεν παρακολουθώ μπάσκετ, αυτό δε σημαίνει όμως πως πρέπει να το απαξιώνω κιόλας. Γιαυτό και δε μ’ αρέσει αυτό που λένε για τη μπάλα με τα σπυριά. Το θεωρώ ισοπεδωτικό και έχει κυρίως να κάνει με αμπαλοσύνη.

Όταν ήμαστε μικροί έφερε ένας φίλος μου μια καινούργια μπάλα spalding. Τη χαζεύαμε όλοι λες και άξιζε μια περιουσία. Ήταν σκληρή και είχε αυτά που λένε σπυριά. Αν τη συνήθιζες ήταν λες και έπαιζες άλλο άθλημα σε σχέση με τα μπαλόνια που είχαμε πριν. Με τον καιρό έλιωσε, μαύρισε, έγινε καλύτερη. Έγινε εντελώς λεία και μας κράτησε χρόνια, βγάλαμε φοβερά παιχνίδια με αυτή τη μπάλα χωρίς καν να ξέρουμε το transition game.

Με λίγα λόγια αυτοί που λένε για μπάλα με σπυριά δεν έχουν παίξει ποτέ μπάσκετ. Την έχουν δει μόνο στις προθήκες του jumbo και ίσως έχουν και μια αχρησιμοποίητη στο πατάρι τους ή στο πορτπαγκαζ του αυτοκινήτου.

..συντομος σήμερα ο προπονητής της εξέδρας

Η χαρά του ρατσιστή

Μαύρος Ισραηλινός

Ο Jeron Roberts εν δρασει 

θου κύριε, ας κλωτσήσουμε το ρατσισμό έξω απ’τον αθλητισμό, αλλά το έχει όλο το «πακέτο» ο Ρόμπερτς.